فوت و فن ، حقه و یا حیله را می توان به عنوان معنای فارسی تریک نامید اما در حقیقت تریکینگ نام ورزشی نوین ،
آزاد و مهیجی است که در ابتدا از ترکیب فنون سنتی کاراته و هنر آکروبات تشکیل شده بود .
این ورزش برای اولین بار در فستیوالهای معتبر جهانی از جمله فستیوال هنرهای رزمی برسی فرانسه مورد توجه قرار گرفت
و پس از گسترش اینترنت و استقبال رزمی کاران و هچنین به اشتراک گذاشتن ویدئوهای مختلفی از این سبک ورزشی باعث افزایش محبوبیت این سبک شد .
بیلانگ را می توان به عنوان یکی از وب سایتهای مورد علاقه تریکرها  (ورزشکاران تریکینگ) در زمان خود دانست که سهم عمده ای در معرفی این ورزش داشته است ،
تریکینگ هم زمان با گسترش پارکور و فریرانینگ در بین جوانان شهرت یافت و در گذر زمان تغییرات و پیچیدگیهای
متنوعی پیدا کرد از جمله در اجرای تکنیک های پا و ترکیب تکنیک های آکروباتیک در استایل های مختلف که باعث ایجاد چند شاخه از این سبک شد که هم اکنون در فستیوالها و مسابقات مختلف بین المللی اجرا می شود ،
در حال حاضر تریکینگ دارای فدراسیون رسمی و بین المللی واحدی نیست بلکه به صورت انجمن ها و تشکل های کوچک در زیرمجموعه سایر سبک های رزمی اداره شده و با اسپانسرینگ شرکت های تجاری مسابقات و فستیوالهای متنوعی برای این ورزش برگزار می شود .

تریکینگ در ایران

ایران با توجه به داشتن جمعیت جوان و امکان استفاده از فضای مجازی متنوع همیشه به عنوان یکی از طرفداران
سبک ها و ورزشهای مهیج نوین و شاخه های مختلف اکستریم شناخته می شود اما متاسفانه با توجه به مشکلات سیاسی و محدودیت های بین المللی امکان پرورش استعداد در سطح جهانی تا کنون فراهم نبوده .
با این وجود افراد علاقه مندی هستند که با توجه به تجربیات فردی و پیشینه ورزشی مناسب اقدام به تمرین وگسترش این نوع ورزش ها در ایران می کنند .
در حال حاضر گروه ها و انجمن های مختلفی با عناوین متنوع در حال تمرین و گسترش تریکینگ هستند از قدیمی ترین این گروه ها می توان به هیتال اشاره کرد که به پشتوانه سوابق داخلی و بین المللی درخشان استاد حامد هایدی در هنرهای رزمی و همچنین سابقه طولانی در رشته های آکروباتیک از سال 1378 تا به امروز در حال آموزش و تمرین و تحقیق در خصوص تریکینگ و سایر ورزشهای ترکیبی رزمی و آکروباتیک می باشند .